duvardan duvara

Her şey çarpıklaşıyor sanki. Artık gözüme gerçek gibi görünmüyor hiç bir şey. Belki de asla gerçek olmamışlardır sadece ben doğru bakmıyordum. Sadece hayatımızı kolaylaştırmaya çalışırken kendimizi getirdiğimiz noktaya bakıyorum da...bir kutunun içinde plastik çiçeklerle hayata benzetmeye çalıştığımız bir şey yaşıyoruz. Sonsuza kadar yaşayacağımız hayalleriyle kandırılıyoruz. Kanmayanlar sonu gelmeyen kaygıların içinde yuvarlanıyor. Her iki şekilde de yaşayamıyoruz. Haksızlık ediyoruz sahip olduklarımıza. Anlamsız gelirdi eskiden anlam arama çabası. Şimdi biliyorum ki anlamı bulmak nasıl yaşamamız gerektiğine karar verebilmek demek. Aksi halde raydan çıkmışçasına vuruyoruz kendimizi duvardan duvara.