korku mu beni koşturan? ve ne zamandır kendime söylediğim yalanlara inanıyorum? belki ta başından beri. milyarlarca seyirci tarafından izlendiğini sanan bir çocuk gibiyim. ya allah baba görürse diye saklıyorum, kuytularda yalıyorum yaralarımı. dostlara sağlamım diyorum. ama sağlam yazamıyorum. her sözcüğüm kırık. her cümlem dökülüyor. bit pazarına götürsem bir alıcı bulunur belki diyorum. belki birileri benim sözcüklerimi kendi döküntülerine yama yapar. ama çok belli olur be o yamalar. yine de çöpe atmaya kıyamıyorum. ne de olsa benim döküntülerim.
0 yorum:
Yorum Gönder