yorumdur bu...

ruhun kabı olur mu, hemşire? olmaz aslında. ama bazıları sevmez geniş, uçsuz bucaksız, korkusuz, tasasız ruhları. yakıştıramaz onları her şeyin kalıp kalıp dizildiği bir dünyaya. inanırsan sen de onlara, ruhunu tıkıverirsin bir kalıba. çıkmaya çalıştıkça örselenir ruh, yaralanır. sarsan da yaralarını, onu bir kafese kapadığını hiç unutmaz; affetse de seni, unutmaz. o yüzden iyi bakmak gerekir ruhlara...