duvardan duvara

Her şey çarpıklaşıyor sanki. Artık gözüme gerçek gibi görünmüyor hiç bir şey. Belki de asla gerçek olmamışlardır sadece ben doğru bakmıyordum. Sadece hayatımızı kolaylaştırmaya çalışırken kendimizi getirdiğimiz noktaya bakıyorum da...bir kutunun içinde plastik çiçeklerle hayata benzetmeye çalıştığımız bir şey yaşıyoruz. Sonsuza kadar yaşayacağımız hayalleriyle kandırılıyoruz. Kanmayanlar sonu gelmeyen kaygıların içinde yuvarlanıyor. Her iki şekilde de yaşayamıyoruz. Haksızlık ediyoruz sahip olduklarımıza. Anlamsız gelirdi eskiden anlam arama çabası. Şimdi biliyorum ki anlamı bulmak nasıl yaşamamız gerektiğine karar verebilmek demek. Aksi halde raydan çıkmışçasına vuruyoruz kendimizi duvardan duvara.

özet

"İnsanlar, ne aradıklarını bilmeden hızlı trenlere doluşuyorlar. Endişe ve telaşla, aynı yerde dönüp duruyorlar. Çektikleri sıkıntıya değmez bu...”

Küçük Prens - Saint Exupéry



kan-ter içinde sürdürmeye çalıştığımız hayatın özeti...

Issızlık

Issızlık gibisin. Gözlerin hep korkak bir ıssızlığı çağrıştırıyor. Sevmek istemiyorum gözlerindeki kırılgan çocuğu. O ise sıcak bir dokunuş bekliyor. İçimde her zaman canımı yakan bir özlem gibi kalacaksın çocuk. Gece böyle efkar ve tutarsızlık saatlerinde,varolduğunu bilmek boğazımı yakacak. Gözlerim hep kupkuru olacak.. Sen ıssızlığın ortasında gürültülü bir sessizlik gibi duracaksın. Çekip almak isteyeceğim seni,ellerini tutmak,gözlerine bakmak...istemeyeceksin. Elimi iteceksin hep! Kendinden çok kendini,benden çok beni yaralayacaksın. Issızlık gibisin. Korkutuyor ama çekiyorsun. Yapayalnızsın huzur gibisin. Varlığın çığlığa dönüşüyor içimde. Susuyorum,sen hiç susma diye. Sevilmek istemiyorsun,ben de sevmiyorum seni. Sadece ıssızlığına tutkunum.