kafamda bir decoder var. her bilgiyi melodrama çevirmeyi başarıyor. bu eşyalar hatta bu yer bu gökyüzü, senin sandığın gibi öylesine durmuyorlar orada. hepsi beraber yaptığımız bir şeyi hatırlatmak için oradalar. nefret ediyorum eşyalardan. seninle hiç ilgisi olmayan bir ülkeye kaçmak istiyorum. orada da kaçışın kendisi senin yankın olacak. almıyor kafam, almıyor. ne kadar da çabuk değişti her şey. yoksa zaten her şey bu kadar değişikti de ben yeni mi görmeye başladım? hayır. kalbimin kuş olup uçmak istediğini daha dün gibi hatırlıyorum. ve senin kalbinin asla kuş olamayacağı gerçeğini anladığım günü. ve şimdi aslında her şeyi hayal ettiğime inanmak öylesine zor ki. ağzımda votka ve portakal tadı var. tekrar sarhoş olursam, her şey düzelir mi?
