26.2.09

...



göçebe yaşam benim özlemim. bedenim aynı yerde durmaktan çabuk sıkılıyor, kalkıp gitmek istiyor, göçebeliği marifet sanıyor. ruhumsa yerinden çok memnun son zamanlarda. zira sonsuzlukta salınıyor. bir ejderhanın yüreği kadar sonsuz bir mekanda- bir mekan nasıl sonsuz olur sorusuna takılmadan- ilk defa gitmek değil, kalmak istiyor.

3 yorum:

V.yaka on 21:20 dedi ki...

bir ejderhanın yüreği kadar sonsuz bir mekan hayal ettim, hoşuma gitti. seni orada düşünebiliyorum.

berivan özkoçak evren on 00:25 dedi ki...

bir ejderha yüreği bulduktan sonra seni de beni de oraya girip sonsuza kadar yerleşmekten alıkoyan bir şey olamaz, yeter ki bulalım

Billur on 23:05 dedi ki...

Göçebelik de yoruyor bir zaman sonra ve hatta yaş ilerledikçe insanın durulası geliyor...Durmak istiyorsun huzur arıyorsun ama vücut çoktan alışmış gitmeye. Olan ruha oluyor bence...

 

uzağa giden gemiler... Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template