13.5.09
çırpınmak
her şeyi unutmak mümkün. hem de her şeyi. nasıl sürükleneceğini bile unutabiliyor insan. bir anda paniğe kapılıp kollarını çırpmaya başlıyor akıntıya doğru. sonuç bol bol kas ağrısı, yorgunluk. genelde yanımdan kulaç atan biri geçtiğinde unutuyorum sürüklenmeyi. bu kadar kolay unutabiliyor olmama içerliyorum, küsüyorum kendime. oysa sonsuzluk dolusu tarifsizliğim var benim. elinden tutup onla beraber sürüklenmeliyim. çırpınanlara gülüp geçmeliyim.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
metaforunuzu çok sevdim, bana verir misiniz?
senden mi esirgeceyeceğim canım ya. al tepe tepe kullan, şeref duyarım
ben de sizi cok sevdim. bana gelir misiniz?
Yorum Gönder