13.5.09

çırpınmak


her şeyi unutmak mümkün. hem de her şeyi. nasıl sürükleneceğini bile unutabiliyor insan. bir anda paniğe kapılıp kollarını çırpmaya başlıyor akıntıya doğru. sonuç bol bol kas ağrısı, yorgunluk. genelde yanımdan kulaç atan biri geçtiğinde unutuyorum sürüklenmeyi. bu kadar kolay unutabiliyor olmama içerliyorum, küsüyorum kendime. oysa sonsuzluk dolusu tarifsizliğim var benim. elinden tutup onla beraber sürüklenmeliyim. çırpınanlara gülüp geçmeliyim.

3 yorum:

V.yaka on 10:32 dedi ki...

metaforunuzu çok sevdim, bana verir misiniz?

berivan özkoçak evren on 11:22 dedi ki...

senden mi esirgeceyeceğim canım ya. al tepe tepe kullan, şeref duyarım

kibrit kutusu on 03:33 dedi ki...

ben de sizi cok sevdim. bana gelir misiniz?

 

uzağa giden gemiler... Copyright © 2008 Black Brown Art Template by Ipiet's Blogger Template